ONE OK ROCK Flying Postman Press Röportajı - 2. Kısım

Kaldığımız yerden devam! ^_^

-Filmde yabancı hayranların Japoncayı anladığı kısımlar var. Coşkuları açısından bu durumu etkileyici buldum, Japonya’da canlı yayın izlemekle farkı yokmuş gibiydi.

Taka: Alandaki atmosfer ve his oldukça farklıydı. Olduğumuz yerden çıkıp sahnede durduğumda şunu düşündüm; ‘Burası cidden Japonya değil’. Yalnız canlı performansımız sırasında tüm kitle şarkılarımızı ezberlemişti ve dördümüz de her zamanki gibi elimizden geleni yaptık ve tutkularında fark yoktu. Ayrıca ortamın müthiş olduğunu düşündük.

-Paris’te ekipman sıkıntısından dolayı konserin ertelenmesi ve Malezya’da ise mekan sahibinin grubun hatası olmasa da sinirli olması. Japonya’da hiç tecrübe etmediğiniz sıkıntılar bunlar, filmde de yayınlandı.

Taka: Doğru. Bu tip durumlar tamamen başka şeylerdi. Biraz gruptan bahsedecek olursak, soğuk algınlığına tutulmayalım diye tüm gücümüzle sanki ‘asla üşütmeyecek bir beden yaratıyoruz’ gibi hissettik. Bu yüzden ‘eğer böyle olursa performans sergileyemeyiz’ şeklinde düşüncemiz olmadı, 'umursama' demeyi tercih ettik. Biz de elimize enstrümanlarımızı tutabileceğimiz kadar, performansımı sergileyeceğimiz bir durumu oluşturmak istedik; ‘Evet, işte gitar! İşte bas gitar! İşte bateri! İşte mikrofon!’

-Yani diyorsun ki, aynı dış ülke tecrübesi yaşayan diğer gruplar gibi, bu dayanıklılığınız olmazsa uluslar arası tur düzenleyemezdiniz. Bu tur boyunca ciddi manada dokunaklı anlar oldu mu?

Taka: Beklendiği gibi kitlenin arasında bir sürü sarışın kız görünce heyecanım tavan yaptı! (:D)

Ryota: Bir sürü hoş kız, değil mi?

-Ve sahneye de iç çamaşırları fırlattılar. (:D)

Taka: Sona doğru çoğu öyle yaptı. Böyle bir hayata doğduğum için minnettarım.  (:D)

Toru: Ama Endonezya, Jakarta’da konser için üstünkörü kıyafetlerimiz vardı. Sıcak sanki yazın ortasındaymışız gibiydi, soyunma odamız da dışarıdaydı ayrıca. Yalnız otele döndüğümüzde odalarımızın klimasından dolayı da kendimizi kışın ortasında buluyorduk. (:D) Buna rağmen konser sırasında performans sergilerken yer sanki göçecekmiş gibiydi.  ‘Şunu düzeltecek bir şey yapsalar’ diye düşünmekten allak bullak olmuştum. Hiçbir şey yapamadık çünkü performansın ortasındaydık ama bir şarkı sırasında görevlilerden birisini çağırdım ve ‘Sahneyle ilgili bir şeyler yapabilir misiniz? Cidden çökeceğini düşünüyorum’ dedim.  Sonra biz şarkıya devam ederken sahnenin altına girip takviye yerleştirdiler. (:D)

Tomoya: Otobüste hareket etmek zor olacak diye düşünmüştüm ama beklenmedik bir şekilde eğlenceli geçti. Banyo yapacak vaktimiz olmadı, biz de sırayla duş aldık. Ardından otobüse döndük, otobüste yataklar vardı ve çok rahattı.

Taka: Teknik olarak sen her yerde uyursun zaten, bir tek otobüsteki yatakta değil. (:D)

Tomoya: (:D) Uyumazsam turu nasıl tamamlarım.

Taka:  Aslında kendisi uçak daha havalanmadan uykuya geçebilen türden bir adam. (:D)

-Bence uzun bir turdaysanız uyku çok önemli. Peki, geçen yıl Avrupa ve Asya turlarınızdan ne tür bir etki topladınız?

Taka:  Hissettim ki küçük de olsa bir adım atıyoruz. Ana taşlarımızı değiştiriyor değildik. Farklı ülkeleri ziyaret ettikçe atmosferin de nasıl değiştiğini anlayacaktık. Bu tecrübeler doğrultusunda bizi şarkı yazmaya iten fikirlerimizin, ilhamlarımızın değişimlerinin dibini görecektik. Bu yılın başından beri, konser için NY ve LA’de bulunduk. Dahası, Mayıs’tan itibaren Toronto ve Kuzey Amerika’da olacağız.  Oldukça ilginç ve etkileyici ve inanıyorum ki bu tur boyunca bir çok şey kazanacağız, öğreneceğiz. Bir süredir Japonya’da canlı performans sergilememiş olmaktan dolayı biraz üzgün hissediyorum ama yine de gerçekleştirecek hayallerimiz var. Esaslı bir tecrübe için, hayallerimizi gerçeğe dönüştürebilmek için düşüncelerimizi harekete geçirmezsek rahatlamayacak bir grubuz. (:D) Japonya'daki hayranlardan biraz daha beklemelerini istiyoruz, anlaştık mı?

-Eveet, Amerika cidden büyük bir kıta, değil mi?

Ryota: Tanıdıklarım bana Amerika’nın çok zor bir yer olduğunu söylemişti. Bu yüzden tüm üyeler spor salonuna mekik dokuyor. Yani dayanma gücümüzü artırıyoruz çünkü her türlü hazırlığımızla bu zorluklara göğüs germek istiyoruz.

*OORer'dan OORer'a :)